Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

35 παγκόσμιες αλήθειες για τους άντρες


Είτε τον γνώρισες προχτές, είτε μοιράζεσαι την ίδια στέγη μαζί του εδώ και δέκα χρόνια πιστεύεις ότι ο δικός σου είναι μοναδικός, ο ένας, ο απόλυτος άντρας. Αλλά αν κοιτάξεις λίγο καλύτερα κάτω απ' την επιφάνεια και ανατρέξεις στην όποια εμπειρία έχεις απ' αυτό το είδος -είτε είναι σύζυγος, εραστής, ή πατέρας σου- θα διαπιστώσεις ότι όλοι μαζί έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά ανεξαρτήτως ηλικίας, φυλής ή πολιτικοκοινωνικών πεποιθήσεων.
Μιλάμε για όλες εκείνες τις συνήθειες και ιδέες των αντρών που σου δίνουν στα νεύρα και γίνονται αφορμή για ομηρικούς καυγάδες ανάμεσα στα ζευγάρια όλου του κόσμου από την αυγή της Ιστορίας. Αντί λοιπόν να χάνεις τον χρόνο, το δίκιο και την ηρεμία σου προσπαθώντας να τον αλλάξεις, καλύτερα να μάθεις απ' έξω αυτή τη λίστα με τις ιδιαιτερότητες των αντρών και να δίνεις τις μάχες σου εκεί που πραγματικά αξίζουν.


Πιστεύουν ότι είναι θεοί.

Τους αρέσει ν' ακούνε (ο καθένας τους) ότι είναι καλύτερος εραστής που είχες ποτέ.

Ο καθένας τους φοβάται ότι είναι ο χειρότερος εραστής που είχες ποτέ.

Θα σε φλομώσουν στο παραμύθι προκειμένου να τους κάτσεις.

Αφού τους κάτσεις και σε έχουν θεωρήσει "ξεπέτα" θα ισχυριστούν ότι έχουν κακές σχέσεις με το τηλέφωνο. Και με το ίντερνετ. Και με κάθε μέσο επικοινωνίας γενικότερα.

Αν σε θεωρήσουν κατάλληλη για σχέση θα βρουν τρόπο να σου μιλήσουν ακόμη κι όταν έχουν σύσκεψη με το αφεντικό.

Δεν θα σου πουν ποτέ ότι η σχέση σας δεν έχει μέλλον (όταν στην πραγματικότητα δεν έχει ούτε παρόν).

Θα σου πουν όμως ότι χρειάζονται περισσότερο χώρο για να αναπνεύσουν και θα σου ζητήσουν να κάνεις λίγη υπομονή (μόνο που δεν θα σου πουν για πόσο).

Ξέρεις ότι σε αγαπάνε όταν σε συγκρίνουν με τη μαμά τους.

Όταν σε συγκρίνουν με τη μαμά τους το μόνο που σε σώζει είναι ότι είσαι νεότερη.

Όταν τσακώνονται μαζί σου, στην πραγματικότητα τσακώνονται μαζί της (ιδιαίτερα όταν μπροστά της τους κόβονται τα γόνατα).

Σε θέλουν περιποιημένη στο φουλ για να καμαρώνουν στο πλευρό σου...

...Αλλά αγανακτούν όταν κάνεις να ετοιμαστείς περισσότερο από 15 δευτερόλεπτα.

Δεν θα απαντήσουν ποτέ ειλικρινά όταν τους ρωτήσεις αν έχεις παχύνει - μεταξύ μας, καλύτερα να μην τους κάνεις ποτέ αυτή την ερώτηση.

Λατρεύουν τα κόκκινα χείλη...

...Αλλά σιχαίνονται το κραγιόν.

Δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να ξεκουμπώνουν τα πουκάμισα τους, όταν τα βάζουν για πλύση...

...Αλλά αισθάνονται αμήχανοι όταν τους φύγει ένα κουμπί και σου δείχνουν το κενό με το δάχτυλο με πληγωμένο ύφος.

Όταν αρρωσταίνουν με κρυολόγημα κάνουν τον κόσμο ανάστα, λες και πρόκειται να ξεψυχήσουν από στιγμή σε στιγμή.
Μόλις γίνουν καλά υποστηρίζουν ότι είναι τέρατα υγείας και ότι δεν αρρωσταίνουν ποτέ.

Όταν έχουν ένα προφανές πρόβλημα υγείας αρνούνται να πάνε στον γιατρό.

Όταν τελικά πάνε στον γιατρό είναι πολύ αργά.

Αρνούνται να καταλάβουν σε τι εξυπηρετεί το καπάκι της τουαλέτας, αλλά το χρησιμοποιούν με χαρά όταν πρόκειται για τα χοντρά.

Ψάχνουν μονίμως τα κλειδιά τους, αλλά τα βρίσκουν πάντοτε στο ίδιο μέρος.

Καταλαβαίνουν ότι ήρθε η ώρα ν' αλλάξουν τις κάλτσες τους όταν διαπιστώσουν ότι στέκονται όρθιες δίπλα στο κρεβάτι.

Είναι πεπεισμένοι ότι τα σκουπίδια πηγαίνουν στον κάδο του δήμου από μόνα τους.

Χαίρονται να επιδεικνύουν τις ικανότητες τους στα μαστορέματα....
Αλλά αισθάνονται ανακούφιση όταν φωνάζεις τον τεχνικό...

...Έτσι μπορούν να γκρινιάξουν με άνεση για τα χρήματα που σπαταλάς χωρίς λόγο, ενώ εκείνοι θα έκαναν τη δουλειά καλύτερα και ανέξοδα.

Θεωρούν ότι τα παράπονα τους πηγάζουν πάντα από δίκαιη αγανάκτηση, αντίθετα με τα δικά σου που πηγάζουν πάντα από καθαρή γκρίνια.

Δεν καταλαβαίνουν γιατί χρειάζεσαι περισσότερα από τρία ζευγάρια παπούτσια.

Επίσης δεν καταλαβαίνουν πώς γίνεται να ξέρεις ανά πάσα στιγμή πώς αισθάνεσαι και μάλιστα να μπορείς να το εκφράσεις με τόσους διαφορετικού τρόπους.

Οι ίδιοι είναι ανίκανοι να μιλήσουν τα συναισθήματα τους, ακόμη κι όταν πνίγονται απ' αυτά.

Για εκείνους υπάρχουν τρία βασικά συναισθήματα: πόθος, θυμός και φόβος (αν και το τελευταίο δεν θα το παραδεχτούν ποτέ)...

Είπαμε... πιστεύουν ότι είναι θεοί.



Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

ομορφη μερα


Να φοβασαι εκεινους που μπαινουν στη ζωη σου αθορυβα...συνηθως κανουν θορυβο οταν φευγουν! Και να μην πιστευεις εκεινους που σου λενε μεγαλα λογια για να σε κερδισουν...συνηθως φευγουν αμιλητοι!Οταν καποιος σου λεει "σ'αγαπω" χωρις να σε βλεπει,μην περιμενεις να σου πει "φευγω" και να σε κοιταει...!!!







Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

βραχιολια με χαντρες






10 προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν


ανακυκλώνεται είτε όχι, εμπειρικά ή από όσα έχετε ακούσει, γνωρίζετε σίγουρα ποια είναι τα υλικά τα οποία μπορούμε να ανακυκλώσουμε. Υπάρχουν όμως, αντικείμενα τα οποία αν και φαινομενικά προέρχονται από ανακυκλώσιμα υλικά δεν ανακυκλώνονται και πρέπει να τα τοποθετούμε στους συμβατικούς κάδους σκουπιδιών. Τοποθετώντας τα αντίθετα στους μπλε κάδους θα είναι χειρότερο για το περιβάλλον από το να μην ανακυκλωθούν καθόλου. Ας δούμε ποιά είναι τα πράγματα αυτά
1) Κουτιά από πίτσα. Πρόκειται για ένα κουτί από χαρτόνι. Φαινομενικά λοιπόν είναι ανακυκλώσιμο. Αυτό που το καθιστά όμως μη ανακυκλώσιμο είναι πως μπορεί να έχει υπολείμματα τροφών καθώς και λίπη. Αντίστοιχες περιπτώσεις σε πλαστικά μπουκάλια ή αλουμινένια κουτιά μπορούν να απομακρυνθούν με ένα ξέπλυμα. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συμβεί με τις συσκευασίες αυτές. Πετώντας ένα τέτοιο αντικείμενο εμποτισμένο με λάδι, θα προκαλέσει μια μάζα λάσπης στη διαδικασία της ανακύκλωσης.
2) Βρεγμένο χαρτί. Οι ίνες του χαρτιού συρρικνώνονται όταν βρέχονται. Αυτό τις καθιστά λιγότερο χρήσιμες στη διαδικασία με συνέπεια να μην επιλέγονται από τα μηχανήματα ανακύκλωσης για συλλογή και επεξεργασία.
3) Καπάκια από πλαστικά μπουκάλια. Τα πλαστικά καπάκια θεωρούνται λιγότερο πολύτιμα στην αγορά, έτσι οι περισσότεροι φορείς ανακύκλωσης δεν τα δέχονται. Για το λόγο αυτό συνήθως πετάμε τα πλαστικά μπουκάλια στους κάδους ανακύκλωσης αφού βγάλουμε το καπάκι.
4) Κουτιά χυμών. Ελέγξτε αν το κουτί από το χυμό σας έχει υποστεί ειδική επεξεργασία για ανακύκλωση. Εάν όχι, πρέπει να το ρίξετε σε συμβατικό κάδο. Η πλαστική επικάλυψη για ένα μεγάλο μέρος του χαρτονιού τα καθιστά ακατάλληλα για ανακύκλωση.
5) Πλαστικές σακούλες. Όταν οι κάδοι ανακύκλωσης δεν είναι αυτόματου διαχωρισμού οι εργαζόμενοι δεν είναι δυνατόν να ανοίγουν τις πλαστικές σακούλες για να δουν τι περιέχουν. Δεν είναι καθόλου αποτελεσματικό και ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο. Για το λόγο αυτό τις πετούν απλά στα σκουπίδια.
6) Αφρολέξ. Πρόκειται για προϊόν πετρελαίου και ιδιαίτερα εύφλεκτο. Θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα περισσότερα κέντρα ανακύκλωσης.
7) Σιδερένιες κρεμάστρες. Τα περισσότερα κέντρα ανακύκλωσης δεν ανακυκλώνουν το σύρμα. Παρόλα αυτά οι ειδικοί αναφέρουν πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά από κάποιο τοπικό καθαριστήριο ή να χρησιμοποιηθούν για εκμετάλλευση από κάποιο έμπορο μετάλλων.
8) Χαρτοπετσέτες. Τα υπολείμματα που μπορεί να έχουν μετά τη χρήση τους από τρόφιμα ή οτιδήποτε άλλο τις καθιστούν ανώφελες για ανακύκλωση. Αντί αυτών προτιμήστε μαντήλια και χαρτομάντιλα.
9) Κεραμικά. Πολλοί θα πίστευαν πως μια παλιά κούπα του καφέ μπορεί να ανακυκλωθεί. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται δεν ανακυκλώνεται εύκολα μαζί με το γυαλί. Προτιμήστε για το να τη χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά αν δεν τη χρειάζεστε ως βάση ή γλάστρα για κάποιο φυτό.
10) Έντονα βαμμένα χαρτιά. Όταν ανακυκλώνεται το χαρτί του παρέχεται έντονη θερμότητα. Έτσι οτιδήποτε έχει έντονο χημικό χρώμα λειτουργεί ως καταλύτης και δεν παρέχει το καλύτερο αποτέλεσμα στην όλη διαδικασία. Συνεπώς πολλά εργοστάσια χαρτιού δεν θα έχουν την ανάλογη απόδοση από την ανακύκλωση με τέτοιου είδους χαρτιά.

οι χαντρες μου



Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

apo8fegmata kazantzaki


Νίκος Καζαντζάκης ( 1883-1957 , Έλληνας συγγραφέας)




Ο Νίκος Καζαντζάκης υπήρξε ο μεγαλύτερος Έλληνας συγγραφέας των νεώτερων χρόνων. Υπήρξε επίσης φιλόσοφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας.
Σπούδασε νομικά και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι. Θεωρούσε δασκάλους του τον Όμηρο, το Δάντη και τον Μπεργκσόν. Το 1919 διορίστηκε από τον Βενιζέλο Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου περιθάλψεως, υπεύθυνος για τους πρόσφυγες.



Τα πιο γνωστά του έργα: Οδύσσεια, Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά (1946), Ο καπετάν Μιχάλης (1953), Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1954), Ο τελευταίος πειρασμός (1955), Ασκητική, Αναφορά στον Γκρέκο.







►Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος.




►Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε




►Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα.




►Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα.




►Η ζωή όλη είναι μια φασαρία. Μόνο ο θάνατος δεν είναι. Η ζωή είναι όταν λύνεις το ζωνάρι σου και ζητάς φασαρίες.

(Δια στόματος Αλέξη Ζορμπά, αν και νομίζω -χωρίς να παίρνω όρκο- ότι η φράση υπάρχει μόνο στην ταινία))



►Αυτό που θέλω ν’ αφήσω πίσω μου είναι ένα καμένο κάστρο. Τίποτ’ άλλο δε θέλω ν’ αφήσω.

(δια στόματος Αλέξη Ζορμπά)



►Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.




►Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.




►Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.




►Ήταν μια ωραία καταστροφή.




►Αφεντικό σε συμπαθώ πάρα πολύ. Έχεις τα πάντα εκτός από λίγη τρέλα και όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη τρέλα... Αλλιώς δεν μπορεί να σπάσει το σκοινί και να ελευθερωθεί.




►Δεν υπάρχουν ιδέες , υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.




►Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα .




►Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά.




►Tίποτα γενναίο δεν μπορεί ο άνθρωπος να κάμει στον κόσμο, αν δεν υποτάξει τη ζωή του σ' έναν Αφέντη ανώτερό του.




►Aπό τα καλά κερδεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά - από τα κακά κερδεμένα, παίρνει και το νοικοκύρη.




►Αν μια γυναίκα κοιμηθεί μόνη, ντροπιάζει όλους τους άντρες.




►Το βουνό ανήκει στο μοναστήρι. Το μοναστήρι, ανήκει στο Θεό. Και ο Θεός ανήκει σε όλους.




►Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε.




►Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω




►Καλή ‘ναι η δικαιοσύνη, μα για τους αγγέλους - ο άνθρωπος ο κακομοίρης δεν αντέχει, θέλει έλεος...
Μπας και βρίσκεται στον πάτο της Κόλασης, Κύριε, η πόρτα της Παράδεισος;




►Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος - αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος - σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.




►Ποτέ οι Έλληνες δε δούλεψαν την τέχνη για την τέχνη· πάντα η ομορφιά είχε σκοπό να υπηρετήσει τη ζωή. Και τα σώματα τα ήθελαν οι αρχαίοι όμορφα και δυνατά, για να μπορούν να δεχτούν ισορροπημένο και γερό νου. Κι ακόμα, για να μπορούν –σκοπός ανώτατος– να υπερασπίσουν το άστυ.




►Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;




►Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.




►Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη μήτε η Νίκη· μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος.




►Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;




►Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.




►Aλίμονο σε όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου.


Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.




►H καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!




►Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη.




►Tι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο.




►Καβάλα απάνω σε ίσκινα άλογα τους ίσκιους κυνηγούμε·
ίσκιος κι ο θάνατος, και κυνηγάει τον ίσκιο της ζωής μας.




►Ω πολυφίλητο κορμί, το πιο κρουφό ‘σαι μονοπάτι.

από την "Οδύσσεια"



►Μωρέ, τον αντρειωμένο μην τον κλαις, όσο κι αν αστοχήσει!
Κι αν αστοχήσει μια και δυο, πάλε θα ζώσει τ’ άρματά του,
πάλε θα βάλει το σκουφί στραβά, τον κατηφέ στο αυτί του
και πάλε οι φίλοι του θα θρονιαστούν στα πλούσια του τραπέζια!

(«Οδύσσεια»)



►Κρασί δεν είναι, αδέρφια, η λευτεριά μήτε γλυκιά γυναίκα,
μήτε και βιος μες στα κελάρια σας μήτε και γιος στην κούνια·
έρμο τραγούδι ’ναι ακατάδεχτο και σβήνει στον αγέρα!

(«Οδύσσεια»)





"Τι είναι η αγάπη;
Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.Μα στην αγάπη είναι ένας..Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα.Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται....ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..."~ Καζαντζάκης ~